تهران، خیابان خالد اسلامبولی (وزرا)، خیابان 18، پلاک 16
021-88565085
لوله سبز یا گرین پایپ به دلیل مقاومت بالا برای استفاده در سیستم‌های لوله کشی آب آشامیدنی بسیار مناسب است. امروزه این لوله‌ها یکی از پرکاربردترین گزینه‌ها برای پروژه‌های لوله کشی هستند. پلی پروپیلن به عنوان ماده اولیه برای تولید لوله و اتصالات پلیمری استفاده می‌شود. بنابراین لوله‌های سبز یا پلی پروپیلن از مقاومت بالایی در برابر خوردگی و پوسیدگی برخوردار هستند.
پلی پروپیلن (PP) یک پلیمر ترموپلاستیک است که از مونومرهای پروپیلن تولید شده است. یکی از مزایای مهم پلی پروپیلن، مقاومت استثنایی آن در برابر گرما است. همچنین این ماده در برابر حلال‌های شیمیایی، بازها و اسیدها مقاوم است. این ماده در چهار کلاس مختلف تولید می‌شود. این کلاس‌ها از لحاظ مقاومت در برابر مواد شیمیایی، فشار و حرارت با یکدیگر متفاوت هستند.
هموپلیمر پلی پروپیلن (PPH) تنها از یک نوع مونومر پروپیلن تولید شده است. این نوع از پلی پروپیلن مقاومت بالایی در برابر حرارت و مقاومت شیمیایی دارد. همچنین نسبت به سایر کوپلیمرهای پلی پروپیلن می‌تواند در دماهای بالاتر بدون تغییر شکل استفاده شود.
کوپلیمر تصادفی پلی پروپیلن از پلیمریزاسیون مونومر پروپیلن و مقدار کمی مونومر اتیلن تولید می‌شود. در این کوپلیمر مونومرهای اتیلن به طور تصادفی در زنجیره پلیمری پروپیلن توزیع می‌شوند. به همین دلیل به آن کوپلیمر تصادفی گفته می‌شود. این ساختار تصادفی موجب انعطاف پذیری و مقاومت بالای آنها در برابر ضربه می‌شود.
در این کوپلیمرها واحدهای مونومری به صورت منظم و متوالی (بلوکی) در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. این نوع کوپلیمرها از مقاومت و استحکام بالایی برخوردار هستند.
فرآیند تولید لوله پلی پروپیلن شامل چندین مرحله می‌شود. در مرحله اول مواد پلیمری به همراه مواد افزودنی وارد دستگاه اکسترودر می‌شوند. در این دستگاه مواد توسط میله ماردون با هم مخلوط شده و با حرکت دورانی میله به سمت المنت هدایت می‌شوند. سپس مواد در المنت با درجه حرارت مخصوص ذوب می‌شوند و به سمت قالب‌ها هدایت می‌شوند. این قالب‌ها وظیفه شکل دهی اولیه به لوله را دارند. لوله‌های شکل گرفته وارد محفظه‌ای شده تا دمای آنها کاهش یابد. این مراحل باید با دقت و با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته انجام شود.
آزمایش و آزمون لوله‌های سبز شامل مجموعه‌ای از فرآیندهای کنترل کیفیت است. این فرآیندها شامل اعمال استانداردها و مشاهدات دقیق بر روی لوله‌های سبز است. این آزمون‌ها به منظور اطمینان از استحکام و کیفیت آنها انجام می‌شود. این روش‌ها به منظور جلوگیری از خطاها، افزایش بهره وری و اصلاح فرآیندهای تولید استفاده می‌شود. تست فشار یکی از مهم‌ترین آزمایش‌ها در فرآیند کنترل کیفیت لوله‌های پلی پروپیلن است. در این تست لوله‌ها تحت فشار آب یا هوای فشرده قرار می‌گیرند. سپس مقاومت و دوام آنها را در برابر فشار بالا بررسی می‌کنند. سایر آزمون‌ها عبارتند از:
این تست برای ارزیابی مقاومت لوله‌ها در برابر ضربات ناگهانی یا فشارهای مکانیکی انجام می‌شود. در این تست لوله‌ها تحت ضربات مکانیکی قرار می‌گیرند. میزان ضربه وارد شده و نحوه بازگشت لوله به حالت اولیه پس از ضربه بسیار مهم هستند. در واقع معیارهایی برای سنجش کیفیت و مقاومت لوله‌ها هستند.
هدف از انجام این تست بررسی مقاومت و ماندگاری لوله در شرایط مختلف آب و هوایی و تغییرات دمایی است.
لوله‌های پلی پروپیلن به لوله‌های سبز یا لوله‌های سفید معروف هستند. این لوله‌ها با استفاده از فناوری‌های نوین تولید شده‌اند و به سرعت در حال جایگزینی لوله‌های قدیمی هستند. آنها برای انتقال آب سرد و گرم در سیستم‌های لوله کشی مورد استفاده قرار می‌گیرند. لوله‌های سبز پلی پروپیلن به دو دسته کلی لوله‌های پلی پروپیلن و اتصالات لوله سبز تقسیم می‌شوند. همچنین در اندازه‌ها و قطرهای مختلف موجود هستند.
لوله تک لایه پلی پروپیلن (PP) به دلیل مقاومت بالا و تنوع در قطر، بسیار محبوب و پرکاربرد هستند. این لوله‌ها می‌توانند فشاری معادل 20 اتمسفر را تحمل کنند. قطر آنها از 20 میلی‌متر تا 110 میلی‌متر متغیر است. همچنین طول هر شاخه از این لوله‌ها حدود 4 متر است. لوله‌های تک لایه PP دارای مقاومت بالا در برابر حرارت، مواد شیمیایی و عدم واکنش پذیری با آب هستند. به همین علت انتخابی محبوب برای سیستم‌های لوله کشی در ساختمان‌ها، ادارات، مراکز صنعتی و کشاورزی هستند.
لوله سبز سه لایه یا لوله سبز سایلنت برای کاهش صدای جریان مایعات درون لوله‌ها طراحی شده است. لایه اول و سوم از پروپیلن تولید شده است که استحکام و دوام لوله را تضمین می‌کنند. دیواره میانی از فوم پی وی سی است که به دلیل خاصیت عایق صوتی، به کاهش انتقال صدا کمک می‌کند. این لوله‌ها اغلب در سرویس‌های بهداشتی مدارس، منازل و بیمارستان به کار می‌روند.
لوله سبز یا لوله‌های پلی پروپیلن (PP)، نسل جدیدی از لوله‌ها هستند. امروزه این لوله‌ها با مزایای منحصر به فرد، جایگزین مناسبی برای لوله‌های قدیمی به شمار می‌روند. در محیط‌هایی با رطوبت بالا، واکنش‌های شیمیایی بین فلز و مواد موجود در آب یا هوا رخ می‌دهد. این امر موجب خوردگی، تضعیف ساختار و شکستگی لوله فلزی می‌شود. لوله‌های فلزی نیاز به نگهداری مداوم دارند و در صورت خوردگی، هزینه‌های تعمیر و تعویض آنها بسیار بالا است. به همین دلایل لوله پلیکا و پلی پروپیلن که مقاومت بیشتری دارند، جایگزین مناسب‌تری برای لوله‌های فلزی به شمار می‌روند.
یکی از ویژگی‌های برجسته لوله‌های سبز، مقاومت بالا در برابر ضربه و فشار است. این لوله‌ها در شرایط سخت مانند ضربات سنگین، افتادن از ارتفاع یا عبور وسایل نقلیه سنگین، دچار ترک نمی‌شوند. با توجه به این ویژگی آنها برای انتقال آب و فاضلاب مناسب هستند.
همانطور که اشاره کردیم، لوله سبز از مقاومت بالایی برخوردار است. همچنین بر خلاف لوله‌های فلزی دچار خوردگی نمی‌شود. بنابراین از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه است؛ زیرا نیاز به تعمیرات و تعویض ندارد.
معمولاً لوله‌های فلزی سنگین هستند. با این حال حمل و نقل آنها دشوار است و نیاز به تجهیزات خاص برای جا به جایی دارد. به دلیل نیاز به تجهیزات خاص برای نصب، هزینه‌های مرتبط با نصب لوله‌های فلزی بیشتر است. نصب سریع و آسان لوله‌های سبز به کاهش زمان و هزینه‌های جاری کمک می‌کند.
سطح داخلی این لوله‌ها کاملاً صاف و صیقلی است. این ویژگی مانع چسبیدن ذرات و رشد جلبک‌ها می‌شود. بنابراین برای استفاده در سیستم‌های انتقال آب شرب و بهداشتی مناسب هستند. سطح داخلی صاف و بدون موج لوله‌های سبز به جریان سریع آب کمک می‌کند.
لوله‌های فلزی به دلیل خوردگی و رسوب گرفتگی، بر کیفیت آب تأثیر منفی می‌گذارند. این مسائل در لوله‌های پلی پروپیلن به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی، مطرح نیستند. بنابراین لوله سبز برای انتقال آب شرب و آب گرم مناسب است. این لوله‌ها به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی و مواد شیمیایی، عدم تشکیل رسوب برای انتقال آب شرب استفاده می‌شوند.
به دلیل مقاومت در برابر فشار و دما، در سیستم‌های لوله کشی ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای انتقال آب گرم و سرد در سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی همچون فن کویل، یونیت هیتر و هواساز به کار می‌روند. این لوله‌ها به دلیل مقاومت بالا در برابر مواد شیمیایی و فشار، برای استفاده در سیستم‌های فاضلاب مناسب هستند. همچنین به دلیل سطح داخلی صاف خود، احتمال گرفتگی و تجمع رسوبات را به حداقل می‌رسانند.
پایپ یا لوله یک مقطع توخالی است. این محصولات برای جا به جایی سیالات و گازها مانند نفت، مواد شیمیای و آب استفاده می‌شوند. لوله‌ها از مواد مختلفی مانند فلز، پلیمر و بتن تولید می‌شوند. همچنین بسته به نوع کاربرد در اندازه‌ها، ضخامت‌ها و طول‌های مختلفی وجود دارند. مقاومت در برابر زنگ زدگی و پوسیدگی یکی از چالش‌های اصلی در طراحی و تولید لوله‌ها است. این مشکلات می‌توانند خطراتی برای سلامتی و ایمنی افراد و همچنین محیط زیست ایجاد کنند. برای مقابله با این مشکل، مهندسان و متخصصان به دنبال راهکارهایی برای تولید لوله‌هایی مقاوم هستند.
محصولاتی که در هر شرایطی دچار زنگ زدگی، پوسیدگی و خوردگی نشوند. امروزه لوله‌های پلیمری همچون لوله سبز و سفید به علت قیمت مناسب و سایر مزایا مورد توجه عموم قرار گرفته‌اند. لوله‌های سفید به عنوان نسل جدیدی از لوله‌های پلیمری شناخته می‌شوند. گاهی اوقات این لوله‌ها به عنوان نوعی از لوله‌های سبز نیز شناخته می‌شوند. اما تفاوت‌های مهمی با لوله سبز دارند.
هر دو لوله از پلی پروپیلن تولید شده‌اند. اما لوله سفید از پلی پروپیلن همگام (PP-H) و لوله سبز از پلی پروپیلن تصادفی (PP-R) تشکیل شده است. این دو نوع پلی پروپیلن تفاوت‌هایی در خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و حرارتی دارند.
لوله‌های سفید قابلیت تحمل فشار آب را در دماهای بین 20 تا 85 درجه سانتی‌گراد دارند. در حالی که لوله سبز گستره دمایی کمتری را تحمل می‌کند.
لوله‌های سفید به دلیل مقاومت بالا در برابر دما، در سیستم‌هایی همچون رادیاتورها و داکت اسپلیت استفاده می‌شوند. لوله‌های سبز بیشتر برای مکان‌هایی دور از نور خورشید مناسب هستند.
هر دو نوع لوله در برابر مواد شیمیایی، محیط‌های اسیدی و قلیایی مقاومت خوبی دارند. با توجه به این تفاوت‌ها لوله‌های سفید در برخی موارد بیشتر از لوله‌های سبز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
امروزه انتخاب متریال‌هایی که تأثیر کمتری بر محیط زیست دارند و قابل بازیافت هستند، اهمیت پیدا کرده است. در برخی محیط‌ها مانند خاک‌های اسیدی نیازمند لوله‌هایی با مقاومت‌های بالا هستند. برخی از لوله‌ها باید قادر به تحمل مواد شیمیایی باشند و شکل ظاهری و ساختار آنها تغییر پیدا نکند. به همین علت لوله‌ها از متریال‌های جدید همچون پلی اتیلن، پی وی سی و پلی پروپیلن تولید می‌شوند. این متریال‌ها به علت مقاومت بالا در برابر ضربه، انعطاف پذیری و مقاومت در برابر خوردگی محبوب هستند.
لوله سبز یا پلی پروپیلن نسبت به لوله پلی اتیلن نقطه ذوب بالاتری دارد. آنها تا دمای حدود 180 درجه سانتی‌گراد مقاوم هستند. پلی پروپیلن در برابر مواد شیمیایی، اسیدها و حلال‌های آلی مقاوم‌تر است. در حالی که پلی اتیلن انعطاف پذیری بیشتری دارد. لوله سبز به دلیل مقاومت بالا در برابر حرارت، در سیستم‌های آبرسانی گرم و سرد استفاده می‌شود. لوله پلی اتیلن به دلیل انعطاف پذیری، بیشتر در خطوط انتقال آب، گاز و مواد شیمیایی کاربرد دارد. در ادامه به تفاوت‌های میان لوله سبز و پی وی سی اشاره می‌کنیم:
معمولاً لوله‌های PVC در محدوده دمایی بین 20- تا 60 درجه سانتی‌گراد مقاومت دارند. در حالی که لوله‌های پلی پروپیلن می‌توانند دماهای بالاتر را تحمل کنند.
هر دو نوع لوله در برابر مواد شیمیایی، اسیدها و بازها مقاومت خوبی دارند. اما لوله سبز مقاومت بالاتری در برابر مواد شیمیایی دارد.
لوله پلیکا بیشتر در سیستم‌های فاضلابی و آبرسانی استفاده می‌شود.
لوله سبز سبک‌تر از لوله‌های PVC است.
لوله‌های پلیکا در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید مقاومت بهتری دارند. در مقابل لوله سبز در این زمینه مقاومت کمتری از خود نشان می‌دهد.
اتصالات لوله سبز اجزایی هستند که برای اتصال لوله‌های سبز رنگ به کار می‌روند. این اجزا می‌توانند در محدوده فشار PN 20 کار کنند و برای سیستم‌های تحت فشار مناسب هستند. این اتصالات در انواع مختلف همچون بوشن ساده، سه راهی و کوپلینگ موجود هستند. اتصالات بوشن ساده قطعاتی استوانه‌ای شکل و توخالی هستند. این نوع قطعات برای اتصال دو لوله با قطر یکسان و در یک راستا به کار می‌روند. به دلیل ساختار ساده قیمت مناسبی دارند. در ادامه به سایر اتصالات لوله سبز اشاره می‌کنیم:
اتصالات زانو مغزی از مواد پلاستیکی مانند پلی پروپیلن تولید شده‌اند. آنها دارای دو سر با زاویه ۹۰ درجه نسبت به یکدیگر طراحی شده‌اند. یک سر این زانویی مجهز به قطعه‌ای بوشن مانند رزوه‌ای است.
اتصالات سه راهی برای انشعاب گیری از خطوط لوله اصلی و تقسیم جریان سیال به دو خط مجزا استفاده می‌شوند. این اتصالات از مواد مختلفی مانند استنلس استیل، پلی اتیلن، پلی پروپیلن و گالوانیزه تولید می‌شوند. این نوع اتصالات در اندازه‌ها و زوایای مختلفی موجود هستند.
یست یکی دیگر از اتصالات لوله سبز است. این اتصالات برای نگهداری، محکم کردن و اتصال لوله‌ها به یکدیگر یا به سطوح مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها بسته به نوع متریال در انواع مختلف موجود هستند. همچنین شکل ظاهری آنها به صورت نیم دایره یا دایره‌ای شکل است.
برای نصب لوله‌های سبز باید از ابزار و تجهیزات مناسب استفاده شود. همچنین رعایت استانداردهای ایمنی و فنی ضروری است. باید لوله‌های سبز با کیفیت و استاندارد را انتخاب کنید. مطمئن شوید که تمام ابزارهای لازم برای نصب از جمله اتو لوله، برش دهنده و متر در دسترس هستند. پس از انتخاب لوله با کیفیت، اولین گام برای اجرای لوله سبز انتخاب مسیر و محل نصب است. سپس لوله‌ها را بر اساس اندازه‌های مورد نیاز برش دهید.
برای برش لوله‌های پلی پروپیلن، از برش دهنده‌های مخصوص لوله استفاده کنید که برش‌های صاف ایجاد می‌کنند. پس از برش لبه‌های لوله سبز را بررسی کنید تا صاف و یکنواخت باشند. در مرحله بعد باید لوله‌ها را با اتصالات مخصوص به یکدیگر متصل کنید. این اتصالات به طور معمول از جنس پلیمر یا فلزی هستند و لوله‌ها را به صورت محکم و ایمن به هم وصل می‌کنند. آخرین و مهم‌ترین مرحله، بررسی دقیق کل فرآیند نصب است.
در صورت نیاز می‌توان لوله پلی پروپیلن را با ورق‌های الاستومری و ژئوممبران عایق بندی کرد. عایق کاری لوله‌های پلی پروپیلن مزایای متعددی دارد که به دوام و افزایش طول عمر لوله‌ها کمک می‌کند. علاوه بر حفظ ماندگاری لوله سبز از اتلاف حرارت کمک می‌کند. در مناطق سردسیر عایق کاری می‌تواند از یخ زدگی لوله‌ها جلوگیری کند. همچنین از لوله‌ها در برابر آب، رطوبت، خوردگی و زنگ زدگی محافظت می‌کنند.
به طور معمول گرین پایپ برای اجرای سیستم لوله کشی آب سرد و گرم استفاده می‌شود. این لوله‌ها در دو رنگ سفید و سبز عرضه می‌شوند. از مهم‌ترین مزایای این لوله‌ها می‌توان به مقاومت بسیار بالا در برابر خوردگی، پوسیدگی و مواد اسیدی اشاره کرد. هنگام خرید لوله سبز برای کاربردهای مختلف، باید به فاکتورهایی مهمی توجه کنید. کیفیت مواد اولیه یکی از مهم‌ترین عوامل در انتخاب لوله‌های پلی پروپیلن است. سایر عوامل عبارتند از:
ابعاد و اندازه قطر لوله باید بر اساس نیازهای شما از جمله فشار و دبی آب انتخاب شود.
لوله سبز غیر استاندارد معایب متعددی دارد. این لوله‌ها در برابر تغییرات دمایی مقاومت کمتری دارند. لوله‌های غیر استاندارد از استحکام و طول عمر بالایی برخوردار نیستند. بنابراین همیشه توصیه می‌شود که لوله‌های استاندارد و با کیفیت خریداری کنید.
لوله‌های سبز باید توانایی تحمل فشارهای داخلی و ضربات را داشته باشند.
این ویژگی به جلوگیری از رشد جلبک‌ها و کاهش اصطکاک کمک می‌کند.
مانند هر محصول دیگری قیمت لوله سبز تحت تأثیر تغییرات قیمت مواد اولیه و شرایط بازار متغیر است. کیفیت و مقاومت لوله در برابر فشار و سایر عوامل بر قیمت نهایی آنها تأثیر می‌گذارند. همچنین قیمت این لوله‌ها بر اساس فاکتورهایی از جمله اندازه و ابعاد، ضخامت دیواره، نوع اتصالات تعیین می‌شود. علاوه بر این فاکتورها، رعایت استانداردها و فرآیند تولید موجب تغییر قیمت لوله پلی پروپیلن می‌شود.
